NEU­RO­MO­BI­LI­ZA­CJA

Neuromobilizacja to technika terapeutyczna, która wykorzystuje specjalne techniki manualne i ćwiczenia, mające na celu normalizację ruchu nerwów, poprawę funkcji neurologicznej oraz redukcję objawów takich jak ból czy drętwienie.

Neuromobilizacja – jak wykorzystuje się ją w fizjoterapii?

To me­to­da po­le­ga­ją­ca na li­kwi­da­cji wszel­kich nie­pra­wi­dło­wo­ści za­cho­dzą­cych w ukła­dzie ner­wo­wym, któ­re wią­żą się z od­czu­wa­niem bó­lu, drę­twie­nia, mro­wie­nia oraz sztyw­no­ści w róż­nych re­jo­nach cia­ła. Czę­sto my­lo­ne z łok­ciem te­ni­si­sty, gol­fi­sty czy ze­spo­łem bo­le­sne­go bar­ku. Neu­ro­mo­bi­li­za­cje ma­ją szcze­gól­ne za­sto­so­wa­nie w ze­spo­łach bó­lo­wych krę­go­słu­pa, bó­lach i drę­twie­niach koń­czyn, ze­spo­le cie­śni nad­garst­ka.

Neuromobilizacja jako forma wsparcia pourazowego

Mo­bi­li­za­cje ukła­du ner­wo­wego po­zwa­la­ją po­wró­cić do pełnej ak­tyw­no­ści organizmu po wszel­kich in­ge­ren­cjach chi­rur­gicz­nych zarówno w obrę­bie koń­czyn, jak i krę­go­słu­pa. Przed za­sto­so­wa­niem neuromobilizacji sto­su­je się peł­ną dia­gno­sty­kę w ce­lu lo­ka­li­za­cji zblo­ko­wa­nia mięśni lub stawów powodujące dolegliwości bólowe i ograniczenia ruchowe. Sto­so­wa­nie neu­ro­mo­bi­li­za­cji uwa­ża­ne jest przez fi­zjo­te­ra­peu­tów i le­ka­rzy za jed­ną z naj­sku­tecz­niej­szych me­tod le­cze­nia ze­spo­łów bó­lo­wych zwią­za­nych z uci­skiem na ko­rze­nie ner­wo­we. Te­ra­pia po­le­ga na wie­lo­krot­nym ryt­micz­nym wy­ko­ny­wa­niu ruch z da­la od miej­sca bó­lu w ce­lu po­pra­wy śli­zgu ner­wu.

Neuromobilizacja – kiedy okazuje się być potrzebna?

Terapia neuromobilizacji jest techniką manualną, której zadaniem jest oddziaływanie na układ nerwowy. Układ obwodowy w trakcie trwania całego życia człowieka znosi wyjątkowo duże obciążenia, co warunkuje jego wysoką odporność w tym zakresie. Niestety mimo tych właściwości ulega on niekiedy kontuzjom. Wpływ na tę zależność ma przede wszystkim niezdrowy tryb życia w tym brak ruchu i zbilansowanej diety. Układ nerwowy staje się bowiem osłabiony poprzez słabe ukrwienie (uwarunkowane między innymi brakiem ruchu) oraz przez niedostateczną ilość wartościowych składników odżywczych (spowodowane słabym ukrwieniem). Zaburzenia ukrwienia tkanki nerwowej wynikają także niekiedy z niepoprawnej pracy własnych naczyń nerwowych, czyli tak zwanych małych tętniczek.

Neuromobilizacja nerwu pośrodkowego Trójmiasto

Nerw pośrodkowy współtworzy splot ramienny. Odpowiedzialny jest więc za poprawne funkcjonowanie kończyn górnych człowieka. Do pierwszych objawów związanych z nerwem pośrodkowym należy brak czucia pierwszych trzech palców dłoni lub bóle nadgarstkowe. Do podstawowych przyczyn porażenia nerwu pośrodkowego jest ucisk nerwu nadgarstka, a także uciski innych obszarów stawowych kończyny górnej. Objawia się ono problemami z zaciskaniem ręki w pięść, bólem nadgarstka i drętwieniem palców. Do najpopularniejszych sposobów niwelowania dolegliwości z nim związanych są:

  • ćwiczenia z zakresu neuromobilizacji, których zadaniem jest ukrwienie i zwiększenie elastyczności nerwu pośrodkowego, a w tym także jego procesy regeneracyjne, 
  • ogólno pojęta fizykoterapia (w tym jonoforeza, laseroterapia lub ultradźwięki),
  • farmakoterapia.

Neuromobilizacja – Gdańsk

Terapia z wykorzystaniem neuromobilizacji powinna być poprzedzona szczegółowym badaniem neurologicznym, które zawierać może następujące rodzaje testów:

  • ULTT (Upper limb tension tests)  – test neurologiczny poświęcony badaniu napięcia nerwów kończyn górnych. Zazwyczaj dotyczy on nerwu pośrodkowego, łokciowego lub promieniowego. 
  • LLNTT (Lower limb nerve tension tests) – badanie analogiczne do powyższego, jednak dotyczące nerwów kończyn dolnych, takich jak nerw udowy i nerw strzałkowy.
  • Test SLR (Straight Leg Raising) – stopień uszkodzenia nerwu określić można między innymi na podstawie bólu odczuwanego przez pacjenta w biernym zgięciu w stawie biodrowym wyprostowanej kończyny dolnej. 
  • Slump test – test charakterystyczny dla pacjentów, u których występują bóle w czasie siedzenia. Przy maksymalnym wyciągnięciu napięcia układu nerwowego w pozycji siedzącej różnicuje się bóle pochodzące z zaburzenia przesuwalności układu nerwowego.
  • Test PNF (Passive Neck Flektion) – polega na odchyleniu głowy do góry przy wygięciu dolnej części pleców przez fizjoterapeutę. O schorzeniu może świadczyć ból podczas wykonywania tego ćwiczenia.

Należy szczególnie pamiętać o tym, że układ nerwowy człowieka stanowi jego najwrażliwszą tkankę. Praca na niej wymaga wobec tego wyjątkowej ostrożności i szczegółowego badania poprzedzającego zabieg. Gabinet R-Cito w Gdańsku dzięki setkom pomyślnie przeprowadzonych terapii w tym zakresie swoim pacjentom oferuje pełne bezpieczeństwo.

Wskazania do przeprowadzenia neuromobilizacji

  • Bó­le pie­ką­ce, pro­mie­niu­ją­ce, tzw. po­strza­ło­we, cią­gną­ce, tę­pe itp.
  • Bo­le­sny bark
  • Dys­ko­pa­tie (pa­to­lo­gie krąż­ka mię­dzy­krę­go­we­go)
  • Rwa kul­szo­wa, rwa udo­wa, rwa bar­ko­wa
  • Ze­spo­ły cie­śni nad­garst­ka, ka­na­łu Gi­jo­na
  • Nowotwory
  • Zaburzenia ukrwienia 
  • Choroby tkanki kostnej
  • Nadmierne podrażnienie tkanek miękkich 
  • Uciski na nerwy
Przewiń na górę