Skręcenie stawu skokowego

Przez pacjentów często nazywana skręconą kostką i zwichnięta kostką.Czym jest staw skokowy?
Jest to staw kończyny dolnej utworzony przez 3 kości: piszczelową, strzałkową i skokową. Wszystkie te kości połączone są układem więzadeł, które pozwalają zachować zwartą strukturę stawu w trakcie aktywności fizycznej jak i w spoczynku.

Jakie są najczęstsze uszkodzenia stawu skokowego?


Najczęstszym uszkodzeniem stawu skokowego stanowiącym 85 % wszystkich urazów jest jego „skręcenie”.

Skręcenie jest to uszkodzenie aparatu torebkowo – więzadłowego. Na podstawie zdjęcia rentgenowskiego – RTG najczęściej nie zaobserwuje się zmian. Zalecane jest USG skręconej kostki.

Najczęstszym uszkodzeniem stawu skokowego stanowiącym 85 % wszystkich urazów jest jego „skręcenie” .Skręcenie jest to uszkodzenie aparatu torebkowo – więzadłowego. Na podstawie zdjęcia rentgenowskiego – RTG najczęściej nie zaobserwuje się zmian. Zalecane jest USG skręconej kostki.

Skręcenia stawu skokowego ze względu na objawy dzielimy na 3 stopnie:

I° – Lekkie – – niewielkie naciągnięcie lub naderwanie więzadeł, brak objawów niestabilności lub nieznacznie wyczuwalne, niewielki ból, obrzęk i ograniczenie ruchomości stawu występuje minimalne ograniczenie funkcji kończyny, obrzęk jest praktycznie niezauważalny, występuje jedynie niewielka punktowa tkliwość.
II°- Umiarkowane – częściowe zerwanie włókien więzadłowych, niewielka niestabilność, znaczna bolesność, obrzęk i ograniczenie ruchów. pacjent najczęściej utyka, występuje obrzęk oraz miejscowa tkliwości
III°- Ciężkie – całkowite zerwanie włókien więzadłowych, duży obrzęk i bolesność. Pacjent nie potrafi obciążyć kończyny, występuje rozlana tkliwość, zaznaczony obrzęk po kilku dniach pojawia się siniak w okolicy podeszwy .

Kiedy mamy do czynienia ze skręceniem stawu skokowego?

Najczęściej pacjenci zgłaszają że „żle stanęli”. Uszkodzenie więzadeł szczególnie strony bocznej stawu skokowego jest najczęstszym urazem związanym z uprawianiem sportu jednak nie rzadko jest to konsekwencja naszych krzywych chodników na których ginęła się noga.

U pacjentów, u których z różnych powodów nie doszło do wdrożenia prawidłowego schematu leczenia częściej dochodzi do „odnawiania kontuzji” stawu skokowego, nieprawidłowo wygojone uszkodzenie więzadeł jest jedną z przyczyn niestabilności przewlekłej stawu skokowego oraz doprowadza do szybszego powstania zmian zwyrodnieniowych stawu skokowo-goleniowego. Niestety nie leczony skręcenie nogi w kostce będzie się powtarzać z coraz to krótszymi odstępami czasu. W tedy stwierdzamy nawykowe skręcenie stawu skokowego.
Naj lepszym sposobem jest udać się do lekarza ortopedy lub przyjść na wizytę diagnostyczną do naszego gabinetu. Na wizycie diagnostycznej stwierdzimy rodzaj i ciężkość uszkodzenia stawu skokowego, zaproponujemy właściwe leczenia mające na celu jak najszybsze wygojenie uszkodzenia oraz powrót do normalnej codziennej aktywności i sportu.
W rehabilitacji ciągle trwa walka miedzy lekarzami którzy chcą bezwzględnie unieruchomić staw skokowy w gipsie a fizjoterapeutami którzy najchętniej wstawili by nogę w dobry stabilizator. Poniżej przeczytasz w jakich stopniach zwichnięcia stawu skokowego unieruchomienie gipsem lub stabilizatorem jest wskazane.

Leczenie i Rehabilitacja kostki:

Pierwszy stopień

unieruchomienie względne czyli 10 – 14 dni bandaż elastyczny, opaska neoprenowa lub po prostu wysoki (powyżej kostki) but do chodzenia.
Proponowane zabiegi w rehabilitacji kostki:
chłodzenie
kinesiotaping
fizykoterapia – Laser Pole Magnetycze Krioterapia
stopniowa odbudowa równowagi mięśniowej, propriocepcji i sensomotoryki
Powrót do sportu nie wcześniej niż 6 tygodni

Drugi stopień

unieruchomienie bezwzględne mocny stabilizator lub lekarze zalecają nawet „miękki gips” na około 3 tygodnie i doleczanie w stabilizatorze do 6 -12 tygodni
Proponowane zabiegi w rehabilitacji kostki:
opieka fizjoterapeutyczna
fizykoterapia Pole magnetyczne nawet kiedy noga jest w gipsie, Laser, Krioterapia, jonizacja ultradźwięki w zależności od potrzeb
kinesiotaping
niezbędna odbudowa czucia głębokiego i sensomotoryki
Powrót do sportu nie wcześniej niż 8 tygodni.

Trzeci stopień

Pilny zabieg operacyjny z naprawą uszkodzonych więzadeł z ewentualnym ich wzmocnieniem. W praktyce jednak nikt na pomorzu takich stanów nie operuje o ile się nie jest wyczynowym sportowcemlub się nie da łapówki. Lekarze zawsze zalecają gips. Bezwzględne unieruchomienie do 6 tyg. 4 tygodnie  doleczanie w stabilizatorze do 12 tygodni. Zakaz obciążania w unieruchomieniu nawet do 3 tygodni.

fizykoterapia,
pole magnetyczne – nawet kiedy noga jest w gipsie,
laser,
krioterapia,
jonizacja,
ultradźwięki w zależności od potrzeb.
zimne kąpiele wirowe zaraz po zdjęciu gipsu
kinesiotaping
stopniowa odbudowa równowagi mięśniowej, propriocepcji i sensomotoryki


Wbrew panującej opinii powrót do treningów i uprawiania sportu nawet po uszkodzeniu I stopnia nie następuje po 2 tygodniach od urazu. Tkanka więzadłowa nie jest w stanie zagoić się w tak krótkim czasie – podstawowe gojenie związane z tworzeniem blizny i wbudowywaniem do niej kolagenu to około 6 tygodni. Odbudowa propriocepcji i pewności nogi niezbędnej w sporcie zajmuje jeszcze więcej czasu.

Skręcenie i zwichnięcie to dwa różne urazy. Ten drugi to utrata kontaktu między powierzchniami stawowymi kości skokowej i piszczelowej. Przemieszczają się względem siebie i staw jest zniekształcony. Zwichnięcie wymaga szybkiej pomocy lekarskiej – nastawienia stawu, a czasami także pilnego leczenia operacyjnego.
Zobacz naszą ofertę