Prądy diadynamiczne – czym są w dziedzinie fizjoterapii?

Prądy diadynamiczne alternatywnie nazywane są prądami Bernarda. Są to prą­dy im­pul­so­we o niskiej czę­sto­tli­wo­ści (około 50 Hz) bar­dzo in­ten­syw­nie oddziałujące na pa­cjen­ta. Im sil­niej­sze draż­nie­nie za­koń­czeń ner­wo­wych w skó­rze, tym sku­tecz­niej­szy efekt. Już po 8 dniach za­bie­go­wych mo­gą znik­nąć cał­ko­wi­cie ob­ja­wy bó­lo­we rwy kul­szo­wej. Prądy diadynamiczne powszechnie wykorzystywane są w elektroterapii i fizykoterapii, co warunkują uzyskane dotychczas pozytywne rezultaty.

Prądy diadynamiczne – 6 rodzajów

Każdy z 6 rodzajów prądów diadynamicznych charakteryzuje się właściwą sobie częstotliwością stosowanego prądu.

• MF (50 Hz) – jego działanie ogólnie przyspiesza metabolizm tkanek poprzez ich właściwe dokrwienie i odżywienie. To z kolei warunkuje procesy regeneracyjne uszkodzonych mięśni i stawów, a więc także szybką redukcję bólu. 
  
• DF (100 Hz) – jest to rodzaj prądu diadynamicznego, który często jako pierwszy wykorzystywany jest przez fizjoterapeutów w przypadku silnych bóli odczuwanych przez pacjentów. Ma działanie znieczulające i rozluźniające. Stosowany w miejscu bólu w formie doraźnej.
  
• RS (50 Hz)  – jeden z delikatniejszych prądów diadynamicznych o tym samym poziomie częstotliwości prądu co prąd MF, stosowanym w formie przerywanej. Przeznaczony do elektrostymulacji mięśni zdrowych lub nieznacznie uszkodzonych w formie przerywanej. Głównym celem jego użycia jest zwiększenie witalności mięśni poprzez zwiększenie natężenia przepływu krwi.
  
• CP (50 Hz i 100 Hz) – naprzemienne stosowanie prądów DF i MF, które płyną jedna po drugiej. Tego typu praktyka obniża napięcie mięśniowe i zwiększa ukrwienie mięśni, dotleniając je i odżywiając.
  
• LP – analogiczny rodzaj prądu diadynamicznego w formie modulowanej. Stosuje się go przede wszystkim w formie przeciwbólowej.
• MM – stosowany do elektrostymulacji mięśni zdrowych lub nieznacznie uszkodzonych. Celem wykorzystania tego rodzaju prądu diadynamicznego, jest podniesienie żywotności mięśni i innych tkanek. Można określić je jako działanie prewencyjne. Czas trwania przerwy pomiędzy modulacjami wynosi około 1 sekundy.
  

Prądy Bernarda – korzyści

Korzyści wynikających z leczenia prądami diadynamicznymi jest wyjątkowo dużo. Przede wszystkim poprawiają one ogólne krążenie i metabolizm zarówno układu obwodowego, jak i krążeniowego. Witalność w zakresie funkcjonowania tych tkanek redukuje ponadto prawdopodobieństwo pojawienia się kontuzji i urazów związanych ze ścięgnami, stawami lub mięśniami organizmu. Regularnie stosowana terapia z wykorzystaniem prądów diadymetrycznych w skuteczny zmniejsza objawy problemów zwyrodnieniowych.

Diadynamika – metodyka zabiegu

Prądy diadynamiczne trafiają do organizmu pacjenta za pośrednictwem elektrod płaskich. Ich docelowy kształt i rozmiar dobierany jest natomiast do rodzaju miejsca ich zastosowania na ciele pacjenta. Elektrody z katodą (-) umieszcza się w miejscu bólowym pacjenta. Katodę (+) natomiast powinno umieścić się w taki sposób, by swoim połączeniem z katodą (-) obejmowała cały obszar chorobowy. Tak jak w przypadku innych zabiegów fizjoterapeutycznych z wykorzystaniem prądów, elektrody powinny znaleźć się na podkładach namoczonych płynem warunkującym właściwy przepływ prądu.

Wskazania dla zastosowania prądów diadynamicznych w fizjoterapii

• Ostre bóle rwy kulszowej i odcinka lędźwiowego
• Dyskopatie 
• Stany zapalne mięśni i stawów 
• Patologiczne napięcie mięśni
• Niepoprawna trofika tkanek 
• Problemy zwyrodnieniowe kręgosłupa

Korzystanie z terapii z wykorzystaniem prądów diadynamicznych nie jest możliwe u pacjentów z rozrusznikiem serca, zmagających się z nowotworami oraz u kobiet będących w ciąży.